81 ROCZNICA RZEZI WOŁŃSKIEJ
11 lipca obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej. Dziś przypada 81. rocznica tzw. krwawej niedzieli, gdy na Wołyniu doszło do największej fali mordów na Polakach. Ukraińcy wykorzystali fakt gromadzenia się w niedzielę ludzi w kościołach i dokonali skoordynowanego ataku na polskich mieszkańców ok. 150 miejscowości. Akcja UPA była kulminacją trwającej już od początku 1943 r. fali mordowania i wypędzania Polaków z ich domów, w wyniku której na Wołyniu i w Galicji Wschodniej zginęło ok. 100 tys. Polaków.
Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa – poświęcony pamięci ofiar zbrodni wołyńskiej – jest świętem państwowym, ustanowionym uchwałą Sejmu RP 22 lipca 2016 r. Sejm oddał hołd ofiarom mordów na obywatelach II Rzeczypospolitej (Polakach, Żydach, Ormianach, Czechach i przedstawicielach innych mniejszości narodowych), dokonywanych w latach 1943–45 przez ukraińskich nacjonalistów z szeregów OUN, UPA, SS-Galizien i innych formacji. W uchwale wyrażono też wdzięczność wobec tzw. Sprawiedliwych Ukraińców, którzy odmawiali udziału w mordach i ratowali Polaków.
Określenie „Zbrodnia Wołyńska” dotyczy nie tylko masowych mordów dokonanych na terenach byłego województwa wołyńskiego, ale także w województwach lwowskim, tarnopolskim i stanisławowskim (Galicja Wschodnia), a także w województwach lubelskim i poleskim. Sprawcami Zbrodni Wołyńskiej były Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów – frakcja Stepana Bandery, podporządkowana jej Ukraińska Powstańcza Armia oraz ludność ukraińska uczestnicząca w mordach polskich sąsiadów. OUN-UPA nazywała swoje działania „antypolską akcją”. Zbrodnie na Polakach dokonywane były niejednokrotnie z niebywałym okrucieństwem: ludzi palono żywcem, wrzucano do studni, używano siekier i wideł, wymyślnie torturowano ofiary przed śmiercią; gwałcono kobiety, a małe dzieci wbijano żywcem na sztachety płotów lub wbijano na widły. Badacze obliczają, że tylko tego jednego dnia, 11 lipca, mogło zginąć ok. 8 tys. Polaków – głównie kobiet, dzieci i starców. Do dziś wielu pomordowanych nie ma godnego pochówku. R.I.P. – Requiescant In Pace (Niech odpoczywają w pokoju).
Opr. na podstawie materiałów Instytutu Pamięci Narodowej, a poniżej do pobrania Infografika IPN
Centrum Biblioteczno – Kulturalne Powiatu Kętrzyńskiego poleca nabyte niedawno książki poświęcone tej sprawie:
